Atomic Heart to jedna z niewielu “cypryjskich”* gier, które miałem okazję ograć ostatnimi czasy. Z uwagi na obecną sytuację polityczną pałam niechęcią do większości produkcji od naszych wschodnich sąsiadów. Sprawiło to, że Atomic Heart nie planowałem recenzować. Gra ukazała się jednak w ramach Game Pass, więc czemu by tego ostatecznie nie zrobić?
Dziwnym uczuciem darzę gry, które mylą swoją nazwą. Gdy odpalasz ją i oczekujesz jednego, a dostajesz drugie. Jednym z takich przykładów jest Panda Punch. Nazwa gry jest trochę niczym z generatora nazw, ale oczekujesz po niej pand i nawalania się. Pand nie ma, a nawalanie się w grze naciąga definicję tego określenia.
Remake to dobry sposób na kasę. Odświeżona wersja. Rozszerzona wersja. Współczesna wersja. Jeśli jednak klasyczna seria ma otrzymać nową odsłonę w serii, a poza pierwszą każda kolejna była taka sobie, to chyba czas ponownie zastanowić się nad tym pomysłem. Taka przynajmniej jest zasada. Czy jednak dotyczy duo Devolver Digital i Terrible Toybox?
Insurgency to gra, o której zawsze będę pamiętał. Ekscytujący mod, który stał się wymagającą strzelanką. Potem długo nic i ogłoszono, że Insurgency: Sandstorm pojawi się na Xboksie. Cieszyłem się, ale dopiero teraz przyszło mi w grę zagrać. Jest niczym współczesne Hell Let Loose i bardziej hardkorowe Enlisted. Pytanie, czy warto?
Zimowy sezon aktualizacji dał nam nie tylko nową dużą aktualizację Enlisted, ale także podobnej doczekało się Hell Let Loose. Ta gra jednak postanowiła zbyt dosłownie interpretować nawę aktualizacji, więc dostaliśmy ogień i śnieg. Burning Snow dodaje sporo i jednego i drugiego.
Enlisted to fajna darmowa gra, w której spędziłem już około 100 godzin gry. Ostatnia duża aktualizacja o nazwie High Caliber znacznie zmienia funkcjonowanie oddziałów kaemistów i radiooperatorów. Sprawiają, że granie nimi ma większy sens. Czy jednak sprawia, że gra się przyjemniej?
Tyle ile osób, tyle opinii o Razerze. Są ludzie, którzy mówią, że nie ma lepszych laptopów niż Blade, a peryferia od Razera charakteryzują się genialnym wskaźnikiem jakości co ceny. Są osoby, które uważają, że za cenę akcesoriów Razera można dostać lepszej jakości sprzęt dla entuzjastów. A jak sytuacja wygląda z klawiaturą Huntsman Mini?
Premiera Age of Empires III miała miejsce w 2005 roku. Zaraz po premierze kupiłem sobie grę, bo uwielbiałem wcześniej grać w jedynkę i dwójkę. Wraz z grą zamówiłem sobie Art Book, na którego okładce był postęp gry przez epoki. Niestety Age of Empires IV nie spełniło moich 15-letnich oczekiwań.
Rzadko zdarza się, że deweloper już na starcie mówi, że ich jego gra to porażka. Pablo Vidadurre Sanz od razu dał mi znać, że jego THE LAST SCAPE jest jedną z takich gier. Zaintrygowany niespotykanymi słowami twórcy gry, jeszcze bardziej zaciekawiłem się tą grą.
Pora napisać recenzję, której nie chciałem napisać. Było wiele powodów. Agencja PR obsługująca Electronic Arts w Polsce zupełnie mnie olała. Potem okazało się, że nie będę mógł kupić gry w dniu premiery, a pre-order odpadał, bo chciałem mieć wersję pudełkową. No i ostatnim powodem jest to, że Battlefield 2042 to kupa gówna.
